کمی مانند پدرت باش!!
دراین یکسال فکر میکردم فقط خصوصیات ظاهریت به من رفته اما گویا چپ دست بودنت هم به مادرت رفته.این را دیشب زمانی که درحال خوردن غذا بودی کشف کردم(خوردن که چه عرض کنم بهتر است بگویم به هم ریختن سفره و پخش کردن غذا به هر طرف).
حال نمیدانم این خصوصیت درکودکی تغییر پذیرست یا نه؟ شاید الان کمی برای قضاوت کردن زود باشد.
راستش وقتی متوجه این موضوع شدم کمی ناراحت شدم .به این دلیل که هم تو هم باید به دلیل همین چپ دستی مثل مادرت در طول زندگی سختی های کوچکی را متحمل شوی.مثل زمانی که مادرت در دانشگاه کمرش از جا در می آمد تا برروی صندلی هایی بنشیند که قسمت دسته آن صندلی برای نوشتن درطرف مخالف قرار داشت.مثل زمانی که میخواهی چیزی را با قیچی ببری!! مثل زمانی که میخواهی از ماوس استفاده کنی! مثل زمانی که در یک مهمانی هستی و فطرت تو اینگونست که با دست چپ غذا بخوری اما ترس از آن داشته باشی که نکند کسی با خودش فکر کند من نمی فهمم و اشتباهی قاشق و چنگال را گرفته ام!!! مثل زمانی که وقتی میخواهی دو کاغذ را به هم منگنه کنی ،آنها را از قسمت سمت چپ بالا منگنه میکنی !!! و مثل هزاران دیگر.
اما خوب این را هم شنیده ام که کودکان چپ دست باهوش تر از دیگران هستند.این در مورد مادرت که صدق نکرد امیدوارم لا اقل در مورد تو صادق باشد تا شاید بتوانی سختی های ذکرشده را راحت تر تحمل کنی!
اما حال که خصوصیات ظاهریت به مادرت رفته دلم میخواهد خصوصیات اخلاقی و رفتاریت به مادرت نرود.آن وقت نمیدانم چه بر سر پدرت می آید!!!! اینکه بخواهد دو آدم لجباز را تحمل کند ممکن است دیوانه اش کند!
دوست دارم شبیه او باشی!! مهربان و صبور .از خودگذشته و آرام. آری شبیه پدرت.
هر چند این خصوصیات خیلی بارها به ضرر زندگی مان تمام شد مثل زمانی که تمام سرمایه زندگی مان را به خاطر دلسوزی هایش از دست دادیم.اما پسرم رسم دنیا همین است.تا بوده همین بوده .اگر باهوش و زیرک نباشی، دنیا آن روی نامهربانش را نشان تو میدهد و کسانی پیدا میشوند که از سادگی و مهربانی تو سوء استفاده میکنن.پس کلام من این است مهربانی در عین باهوشی.
هی دنیای نامهربان با پسرک مهربان من مهربان باش!!!